Seria: Jeden Pan, jedna wiara. T. 9
Zbigniew Danielewicz
ISBN: 83-228-0611-6
Stron: 264
Format: B5
Rok wydania: 1999

Świadkowie Jehowy nie są jedyną obecną w Polsce wspólnotą religijną oczekującą bliskiego końca świata. Spośród innych tego typu grup na uwagę zasługują właśnie Adwentyści Dnia Siódmego, których nauka o paruzji stała się drugim obok nauki Świadków Jehowy przedmiotem tej rozprawy. Obydwa wyznania posiadają wspólną historyczną genezę i reprezentują dwie możliwe drogi rozwoju dyktowane w znacznej mierze metodami pracy misyjnej oraz sposobem organizowania i zarządzania denominacją. Wymieniona w tytule nauka o paruzji obydwu wspólnot jest przez nie opracowana szczególnie szeroko i wielowątkowo; obejmuje w zasadzie niemal całość eschatologii społecznej, a także problematykę historii zbawienia. Ponadto tym, co łączy obydwa wyznania, jest fakt stanu badań dotyczących obu wspólnot przez rodzimą, katolicką teologię, który jest nieproporcjonalnie niski w stosunku do stopnia ich obecności i aktywności w naszym kraju. Można powiedzieć, że są to dwie wielkie białe plamy. (ze Wstępu)


SPIS TREŚCI

WYKAZ SKRÓTÓW I AKRONIMÓW

WSTĘP

I. ESCHATOLOGICZNA WIZJA DZIEJÓW W NAUCZANIU ADWENTYSTÓW DNIA SIÓDMEGO
1. Cykle prorocze w Księdze Daniela
1.1. Czas powstania księgi Daniela
1.1.1. Czy wypowiedzi Dn 7, 8. 24 i 8, 9. 23nn. dotyczą Antiocha IV Epifanesa?
1.1.2. Kwestia historycznych nieścisłości
1.1.3. Problem występowania słownictwa greckiego i perskiego
1.1.4. Zagadnienie części hebrajskiej i aramejskiej
1.1.5. Miejsce Księgi Daniela w kanonie żydowskim
1.2. Cztery cykle z Księgi Daniela
1.2.1. Proroctwo o posągu (2, 31-45)
1.2.1.1. Babilon głową ze złota (2, 32a. 37-38)
1.2.1.2. Medo-Persja jako srebrny tors (2, 32b. 39a)
1.2.1.3. Miedziane mocarstwo greckie (2, 32c. 39b)
1.2.1.4. Rzym jako czwarte królestwo z żelaza (2, 33a. 40)
1.2.1.5. Podział królestwa z żelaza na dziesięć mniejszych królestw (2, 33b. 41-43)
1.2.1.6. "Kamień" jako piąte królestwo ustanowione przez Boga (2, 34-35. 44-45)
1.2.2. Wizja czterech bestii (7, 2-27)
1.2.2.1. Babilon jaka pierwsze zwierzę podobne do lwa (7, 4)
1.2.2.2. Medo-Persja w symbolu niedźwiedzia (7, 5)
1.2.2.3. Mocarstwo helleńskie jako pantera ze skrzydłami (7, 6)
1.2.2.4. Rzym czwartym zwierzęciem z żelaznymi zębami (7, 7)
1.2.2.5. Mały róg symbolem papiestwa (7, 8. 19-21. 24-26)
1.2.2.6. Bliższa charakterystyka "małego rogu" (7, 8. 20-26)
1.2.2.7. Końcowy sąd Boży (7, 9-11. 22. 26)
1.2.2.8. Królestwo świętych (7, 18. 27)
1.2.3. Wizja walki barana z kozłem i określenie czasu działania "małego rogu" (8, 3-25; 9, 24-27)
1.2.3.1. Walka barana z kozłem i jej następstwa (8, 6-8)
1.2.3.2. Pojawienie się i rozwój Rzymu - "małego rogu" (8, 9-23)
1.2.3.3. Prześladowcza działalność "małego rogu" i "odjęcie codziennej ofiary" (8, 10-13. 24-25)
1.2.3.4. Określenie czasu upadku "małego rogu" (8, 13-14)
1.2.3.5. Proroctwo o "siedemdziesięciu tygodniach" (9, 24-27)
1.2.3.6. Podział "siedemdziesięciu tygodni" (9, 25-27)
1.2.4. Czwarte wielkie widzenie (U, 2-12, 4)
1.2.4.1. Dzieje królów perskich i helleńskich (11, 2-15)
1.2.4.2. Rzym pogański (11, 16-29)
1.2.4.3. Rzym papieski (11, 30 - 12, 1)
1.2.4.4. Wydarzenia czasu końca (11, 40 - 12, 2)
2. Cykle prorocze w Apokalipsie
2.1. Siedem zborów w Azji Mniejszej jako etapy przyszłej historii Kościoła (2, 1-3, 22)
2.2. Historia ukryta za siedmioma pieczęciami (6, 1-13)
2.3. Dzieje świata objawione przy dźwięku trąb (8, 7-12; 9, 1-12)
2.4. Tratowanie świętego miasta i moc dwu świadków jako aspekty 1260 lat papiestwa (11, 1-14)
2.5. Dzieje walki diabła z Bogiem w niebie i na ziemi (12, 1-17)
2.6. Dziejowe znaczenie trzech bestii o siedmiu głowach i dziesięciu rogach oraz człowieka z tajemniczą liczbą (13, 1-10. 18; 12, 3 nn.; 17, 3 nn.)

II. NAUKA ADWENTYSTÓW O DRUGIM PRZYJŚCIU CHRYSTUSA I OZNAKACH JEGO BLISKOŚCI
1. Nauka o świątyni niebiańskiej
1.1. Typiczny charakter kultu w starotestamentalnej świątyni ziemskiej
1.2. Oczyszczenie świątyni ziemskiej jako obraz oczyszczenia świątyni niebiańskiej, czyli dnia sądu
2. Znaki czasu wskazujące na bliskość drugiego Adwentu
2.1. Proroctwa eschatologiczne spełnione w poprzednich wiekach
2.2. Współczesne wypełnianie się znaków wskazujących na bliskość paruzji
2.2.1. Pierwsze trzy wielkie znaki (Ap 6, 12-13; Mt 24, 29)
2.2.2. Ostatnie orędzie Boga do ludzi - trójanielskie poselstwo (Ap 14, 6-12)
2.2.3. Znaki nadchodzącego Adwentu
2.2.3.1. Znaki pojawiające się w świecie polityki
2.2.3.2. Znaki występujące w życiu społecznym i gospodarczym
2.2.3.3. Znaki w dziedzinie religii
2.2.3.4. Znaki na ziemi i na niebie
2.3. Znaki i wydarzenia mające wypełnić się jeszcze przed paruzją
2.3.1. Znaki bliskie swego spełnienia
2.3.2. Religijny wymiar przyszłych, globalnych wydarzeń poprzedzających paruzję
3. Drugi adwent Chrystusa - paruzja
3.1. Zasadnicze aspekty wydarzenia paruzji
3.1.1. Obietnica i czas powtórnego przyjścia
3.1.2. Opis drugiego przyjścia Chrystusa
3.1.3. Cele drugiego przyjścia Pana
3.1.3.1. Wskrzeszenie z martwych, przemienienie i porwanie do nieba sprawiedliwych
3.1.3.2. Zakończenie panowania grzechu i niesprawiedliwości
3.2. Tysiącletnie Królestwo Chrystusa i zbawionych
3.2.1. Tożsamość i los grup zbawionych i potępionych w trakcie milenium
3.2.1.1. Tożsamość zbawionych: opatrzonych Bożą pieczęcią (Ap 7, 1-8; 14, 1-5), "tłumu wielkiego" (Ap 7, 9) i "reszty potomstwa niewiasty" (Ap 12, 17)
3.2.1.2. Tożsamość potępionych: posiadających "znak bestii na czole" (Ap 14, 9-11; 13, 1-10. 18), "wielkiej wszetecznicy" (Ap 17), "duchowego Babilonu" (Ap 18) i "bestii" (Ap 13, 1-10. 18)
3.2.1.3. Los zbawionych i potępionych w okresie milenium
3.2.2. Wydarzenia kończące milenium: trzeci adwent Chrystusa, wskrzeszenie niesprawiedliwych, zstąpienie Nowego Jeruzalem, sąd ostateczny oraz unicestwienie szatana i grzeszników
3.2.3. Stworzenie "nowej ziemi i nowego nieba" (Ap 21, 1. 3)

III. NAUKA ŚWIADKÓW JEHOWY O PARUZJI I KOŃCU "TEGO SYSTEMU RZECZY"
1. Nauka Ch. T. Russella i J. F. Rutherforda o "obecności", czyli paruzji Chrystusa
1.1. Poglądy Ch. T. Russella
1.2. Nauczanie J. F. Rutherforda
2. Współczesne ujęcie nauki świadków Jehowy o początku paruzji i wydarzeniach z nią związanych
2.1. Czasy pogan
2.2. Nastanie "obecności" (paruzji) Chrystusa i "dni ostatnich"
2.2.1. Wydarzenia dotyczące roku 1914
2.2.2. "Złożony znak" potwierdzający obecność Chrystusa
2.2.3. Dwie społeczności zbawionych istniejące w czasie "dni ostatnich"
2.2.3.1. 144 000 współkrólów i współkapłanów
2.2.3.2. Powołanie "wielkiej rzeszy" (Ap 7, 9) "drugich owiec" (J 10, 16)
3. Dramatyczny final "tego systemu rzeczy" (Mt 24, 3 ? NW) i tysiącletnia paruzja Chrystusa
3.1. "Wielki ucisk" (Ap 7, 14b) i bitwa Armagedonu (Ap 16, 16)
3.1.1. Zagłada "Babilonu Wielkiego" (Ap 18, 9 nn.) głównym wydarzeniem "wielkiego ucisku"
3.1.2. Armagedon - sprawiedliwa wojna Boża
3.2. Tysiącletnie Królestwo Chrystusa i jego świętych
3.2.1. Miejsce milenium w panoramie dziejów i jego obraz
3.2.2. Drugie zmartwychwstanie i tysiącletni "Dzień Sądu"
3.2.3. Finał Tysiącletniego Królestwa oraz życie wieczne w niebie i na ziemi

IV. PRÓBA OCENY NAUKI ADS I ŚJ O PARUZJI ORAZ WNIOSKI I POSTULATY
1. Nauka ADS i ŚJ o paruzji widziana z perspektywy katolickiej
1.1. Hermeneutyczne podstawy nauki ADS i ŚJ o paruzji
1.1.1. Hermeneutyka biblijna ADS
1.1.2. Zasady interpretacji Biblii według ŚJ
1.2. Katolicka nauka o paruzji Chrystusa
1.2.1. Hermeneutyka biblijnych wypowiedzi o paruzji
1.2.2. Paruzja - pojęcie i jego treść
1.2.3. Paruzja a czas
1.2.4. Treść wydarzenia paruzji i jej miejsce w doktrynie katolickiej
2. Zagadnienie dialogu ekumenicznego z ADS i ŚJ na temat paruzji
2.1. Dialog z ADS
2.2. Kwestia dialogu z ŚJ
3. Przesłanie, jakie niesie katolikom nauka ADS i ŚJ o paruzji
3.1. Rola nadziei eschatologicznej w całości nauczania obydwu wspólnot
3.2. Rola mass-mediów w propagowaniu doktryny paruzyjnej ADS i ŚJ
3.3. Zróżnicowane metody głoszenia nauki o paruzji

ZAKOŃCZENIE

ANEKS 1
ANEKS 2
BIBLIOGRAFIA
SUMMARY
CONTENTS